Eiland en karaoke bar

Hallo allemaal, daar zijn we weer!

Gisteren zijn we naar het eiland Miyajima bij Hiroshima geweest. Geweldig mooi is dat zeg! En het uitzicht dat we hadden, echt prachtig. Er staan verschillende tempels op het eiland maar het bekendste is de O-torii poort. Een grote, oranje/rode poort die een stukje de zee in staat en dient als de ingang naar de tempel vanaf de zee.

We hebben wat rondgelopen en zijn met de kabelbaan naar het topje van de berg gegaan. Daar aangekomen kwamen we een Australisch stel tegen dat vertelde dat ze de tocht van 1,5 uur naar beneden gingen lopen. Dat vond Marc zo'n geslaagd idee dat hij ter plaatse besloot dat ook te doen, samen met mij. Nou, bedankt. Daar gingen we dus, tussen de bomen door een pad af langs beekjes naar beneden en onderweg kon het ook nog gevaarlijk glad zijn... echt genieten dus, dat begrijp je. Zeker omdat we dus ook al een kaartje hadden gekocht voor de terugrit per kabelbaan.

Uiteindelijk is alles goed gegaan en waren we na, ik denk, ongeveer 1:45 minuten weer beneden. EINDELIJK. Toen weer terug met de ferry, Shinkansen en metro naar het hotel. Daar aangekomen hebben we ons eerst even opgefrist voor het eten. Marc wilde niet te ver meer lopen dus uiteindelijk een tentje gevonden hier een paar straten verder. Van buiten zag het er niet al te uitnodigend uit en we konden ook niet goed naar binnen kijken dus de gok maar genomen en naar binnen gegaan.
We hebben ook hier weer lekker op ons knieen gezeten tussen de Japanners. De serveerster bleek geen woord Engels te spreken (verrassend) en met handen en voeten werk kwamen we er ook niet uit dus hebben we de mensen achter ons om hulp gevraagd. Zij begrepen enigszins wat wij bedoelden en hebben dit de serveerster duidelijk gemaakt, zo kregen we gelukkig toch wat te eten. Later hebben we nog een beetje met die andere mensen zitten kletsen en in gebrekkig Engels elkaar wat vragen gesteld. Later vroeg een van de mannen of wij aan karaoke deden. Nou nee, vreselijk eerlijk gezegd en zingen kunnen we ook niet was ons antwoord. Haha nou dat was dan lekker ons probleem want het was echt de bedoeling dat we met hen mee zouden gaan. Bovendien waren daar nog andere collega's die wel Engels spraken dus daar konden we dan lekker mee kletsen. Het leek ons toch wel leuk om op die manier ook echt onder de locals te komen dus we zijn mee gegaan. We stapten in de taxi die ons bij Tenjin afzette. Daar moesten we een straat inlopen en later rechts een gang in. Toen met elkaar de lift in naar de tweede verdieping, daar aan het einde links en dan rechts de ruimte in. Een plek die ons nooit opgekomen zou zijn voor het starten van een karaoke bar. Goed, wij achter elkaar de ruimte in en het gekrijs kwam je al tegemoet samen met de nicotine damp. We wisten niet wat we zagen, allemaal mannen en vrouwen keurig gekleed in een donkere broek of rok met een wit overhemd die los gingen op de meest vreselijke nummers, en leuk dat ze het zelf vonden, niet te geloven. Wij werden gelijk aan iedereen voorgesteld en moesten gelijk met de twee andere Engels sprekende collega's babbelen. O ja, we kregen ook nog wat te drinken; whisky met water hahahaha!! Echt zo vies, maar wij wilde natuurlijk niet onbeleefd zijn en lieten ons niet kennen. Na wat babbelen, zingen en drinken vonden we het mooi geweest en namen we afscheid. Inmiddels was een groot deel van de overige collega's ook richting huis gegaan dus vonden wij dat we ook wel af konden zwaaien. We hebben iedereen gedag gezegd en ontzettend bedankt voor de leuke/bijzondere avond (was ook echt zo hoor!) en ik kreeg zelfs nog een cadeautje (een toilettasje). We kregen ook nog een kaartje in ons handen gedrukt; voor de taxi. Huh?! Voor de taxi? Hoezo dan? Bleek dat het een kaartje voor de taxi van hen was zodat wij die niet zelf hoefde te betalen! Nou echt te gek natuurlijk maar helemaal leuk en we hebben het er gewoon lekker van genomen. We werden netjes voor het hotel weer afgezet en konden toen eindelijk, heerlijk op een oor.

Het bleken trouwens managers van de Fukuoka Bank te zijn en zo'n karaoke ruimte is een van hun privilege. Zoals bij ons bedrijven bijvoorbeeld business lounges hebben bij grote voetbalclubs. Al met al hebben we dus echt een top avond gehad.

Vanmorgen hebben we lekker uitgeslapen en rustig aan gedaan. Rond 11:00 uur zijn we actief geworden en hebben we wat kleding gewassen. Dat was nodig aangezien we niet veel bij ons hebben en het weer hier echt nog prima is, en anders lopen we elke dag in hetzelfde.
Rond 12:30 uur zijn we richting de Yahoo Dome gefietst en zijn we daar even naar de mall geweest. Er was niet veel aan, het was vervallen en de winkels waren niet bepaald onze smaak te noemen. We besloten naar Nokonoshima te gaan, een eiland tegenover Fukuoka. Na 15 minuten varen met de ferry waren we aan de overkant en zijn we naar de bloemenvelden gegaan waar we een prachtig uitzicht hadden op Fukuoka. Rond 18:15 uur waren we weer terug op het vaste land en zijn we op de terugweg naar het hotel nog gestopt bij een hele grote supermarkt, geweldig!! We hebben daar wat dingen gekocht voor de komende dagen en ook voor vanavond hadden we wat lekkers te eten meegenomen.

Al met al dus weer veel gedaan en gezien. Het is hier zo'n andere wereld en zo ontzettend leuk. Bijvoorbeeld bij het oversteken, dan hoor je ook een muziekje als het stoplicht groen is. In de trein buigt de conducteur als hij de cope inkomt en weer verlaat. De traditionele toiletten zijn een soort gaten in de grond (zie eerder geplaatste foto deze week). De mensen zijn ontzettend beleefd en vriendelijk, de gebouwen en het meubilair is klein en laag. In de traditionele restaurants moet je je schoenen uit en speciale slippers aan als je naar het toilet gaat. Ze eten ontzettend veel rijst, vis en ei. En zo kunnen we nog wel even doorgaan... Het is gewoon ontzettend leuk en anders, echt een super ervaring!!

Wij houden jullie op de hoogte.