Ho Chi Minh city

Na nog een paar heerlijke (strand)dagen in Hoi An zijn we vanmorgen, na weer een heerlijk ontbijt met vers fruit, ananaspannenkoek, ommelet en gekookt ei, om 10:00 uur vertrokken naar de luchthaven van Da Nang. Om 10:30 uur arriveerden wij op locatie en waren dus ruim op tijd voor onze vlucht van 12:20 uur (lokale tijd).

Met de taxi zijn we naar het hotel gereden waar we om 15:00 uur aankwamen. Nadat we hadden ingechecked en de spullen op de kamer hadden gezet zijn we naar de dichtstbijzijnde supermarkt gelopen voor wat inkopen. Op de terugweg nog een snel hapje genomen aangezien we na het ontbijt niets meer op hadden. Toen naar het hotel om even bij te komen want het was weer behoorlijk heet, zelfs Marc heeft er last van! Rond 19:00 uur hebben we een leuk, lokaal tentje opgezocht en een heerlijk vispotje gegeten. Aansluitend hebben we nog een drankje gedronken in een skybar met super uitzicht en nu zijn we weer terug op een (koele!) hotelkamer.

Hoi An staat trouwens bekend om de op maat gemaakte kleding. Dat hebben wij natuurlijk ons neus niet voorbij laten gaan! Marc heeft een mooi kostuum laten maken en ik een jurk naar eigen ontwerp, echt super gaaf! We moesten uiteindelijk wel vier keer terug om te passen maar dat was niet zo heel erg aangezien we fietsen konden huren bij het hotel (á €2,50 per dag!) en we dan aan het begin van de avond afspraken zodat we gelijk in het centrum konden eten. Zo konden we mooi de ochtend en middag op het strand doorbrengen.

O ja, we hebben trouwens ook verschillende Zaza's ontmoet. Voor de niet Pluk-van-de-Petteflat kenner onder ons: ik bedoel kakkerlakken... In het tweede hotel in Hoi An liep er een in de badkamer en later nog een rond het bed... Die in de badkamer was gróót, brrrrr!! Maar goed, wat wil je ook met die tropische temperaturen. Verder hebben we ook heel veel salamanders gezien, maar die vind ik dan persoonlijk weer minder vies.

Ook blijf ik mij verbazen hoe dat hier in het verkeer gaat. Er rijden 1.000.000den brommertjes en daartussen nog auto's en fietsers en iedereen is druk aan het toeteren. Regels zijn er niet behalve dat je stopt voor een rood stoplicht. Verkeer van rechts voorrang? Dacht het niet. Stoppen voor voetgangers die het zebrapad oversteken? Hoezo?! Alles gaat Kris kras door elkaar. Als je ook ziet wat ze op die brommertjes vervoeren... Pakken A4 papier, ventilatoren, stenen, koelkasten (!), hele gezinnen gaan er op zo'n dingetje... Je weet niet wat je ziet.

Ook hoef je hier je hand niet voor je mond te houden als je hoest/niest/kucht of op een andere manier je bevrijdt van dergelijke natuurlijke oprispingen. En tegen elkaar aanlopen is hier ook heel gewoon, op of omkijken is niet nodig laat staan even 'sorry' zeggen. Blanke mensen vinden ze hier maar wat interessant, vooral als ze dan ook nog man zijn, kaal en bijna 2 meter. Ze willen je graag aanraken en als je langs loopt staan ze je aan te koekeloeren of je van Mars komt. Hoe vaak wij al niet gehoord hebben 'you're so beautiful'. Ze willen hier namelijk allemaal wit zijn en houden de zon op alle mogelijke manieren van hun lichaam, dat wil zeggen met mondkapjes, petten, hoeden, lange jassen, capuchon's, handschoenen, sokken en zonnebrillen. Als je er alleen al naar kijkt breekt het zweet je uit!

Hoewel ze hier wel meer/beter Engels spreken dan in Japan moet je wel heel goed luisteren wat ze zeggen. Ze laten namelijk vaak een hoop letters weg of spreken ze niet goed uit. Zo moesten wij drie keer nadenken wat de serveerster bedoelde met 'beep'. Wij keken elkaar vretend aan: beep?! Uiteindelijk wees ze op de menukaart 'beef' aan... Oh, beef! Ja lekker. Wi steam rij? Met wát?? Stream rij... Ze bedoelde 'steamed rice', ja af en toe was het echt nog avontuur hoor hahaha... Maar goed, we hebben geen honger geleden hoor.

Verder zijn ze over het algemeen wel wat opdringerig, vooral als ze willen dat je iets koopt, maar van nature erg lief en willen graag van alles aan je vertellen. Om je aandacht te krijgen lopen ze je vaak al zwaaiend en 'hello' roepend tegemoet en daarna volgt standaard: would you buy something? What's your name? Where are you from? Ach, het hoort er allemaal bij en kan het ook wel begrijpen... Het heeft ook wel wat want het is zo anders dan bij ons en zolang je weer mee om weet te gaan is het prima.

Nou, het is weer een heel verhaal geworden. Inmiddels dus in Ho Chi Minh en morgen de stad nog wat verkennen, we hebben vandaag in ieder geval al een goede indruk kunnen krijgen: heet & druk hahaha...

Tot later!